Z notatnika keszera:
Przez Łęczycę przejeżdżaliśmy czystym przypadkiem. Nie mogłam sobie jednak odmówić krótkiego postoju, głównie ze względu na Borutę. No i przede wszystkim, świetnie zarządzane, muzeum w Łęczycy. - brakowało mi dosłownie jednego, poglądowego zdjęcia "w poziomie". Zdjęcie w poziomie nie wyszło, bo "nie miałam odejścia" :) Byliśmy tam praktycznie w środku nocy, więc z muzeum też wyszły nici z pętelką. Udało się za to podejść do kilku keszy, w towarzystwie cudownie czarnego, diabelskiego, kota. Zapewne miała na imię Borutka, bo była to samiczka.
https://www.geocaching.com/geocache/GC79CN2_zamek-krolewski-w-eczycy
Zamek Królewski w Łęczycy
budowla obronna wzniesiona przez króla Kazimierza Wielkiego. Nie jest znana dokładna data rozpoczęcia budowy zamku i jej zakończenia. Początek prac budowlanych mógł mieć miejsce już niedługo po roku 1345, kiedy to ziemia łęczycka należała jeszcze do księcia Władysława Garbatego, jednak nie była już jego główną siedzibą. Król Kazimierz Wielki, naturalnie w porozumieniu z księciem, mógł już wówczas przystąpić do realizacji założenia obronnego
Zaraz po ukończeniu budowy, Zamek Łęczycki stał się rezydencją królewską Kazimierza Wielkiego, a następnie był siedzibą starosty łęczyckiego. W roku 1406 został spalony przez Krzyżaków, lecz po niedługim czasie udało się go odbudować, gdyż już w 1409 roku zjawił się tu sam Władysław Jagiełło, by wziąć udział w naradzie, na której podejmowano decyzje w związku ze zbliżającą się wojną z Zakonem. Sam król przebywał na tym zamku wielokrotnie. W 1410 roku po bitwie pod Grunwaldem więziono tu jeńców wojennych, oczekujących na dostarczenie okupu. W następnych latach czterokrotnie odbywały się tu sejmy (1420, 1448, 1454 i 1462), a zamek stał się siedzibą następnego króla, Kazimierza Jagiellończyka, podczas kolejnej wojny z Zakonem (1454-1466). Według przekazów, w tym miejscu Jagiełło przyjął husyckiego posła, ofiarującego mu koronę Czech.
https://www.geocaching.com/geocache/GC8BZYE
Ratusz w Łęczycy
budynek został wybudowany w latach 1788–1790 według projektu architekta królewskiego Jakuba Kubickiego w centralnym punkcie rynku. Ratusz jest piętrowy, zbudowany na planie zbliżonym do kwadratu w stylu klasycystycznym, kryty odtworzony w latach 2005-2007 dachem czterospadowym. Na szczycie znajduje się niewielki belwederek, w połaciach dachu facjatki. Jako budulca użyto cegły rozbiórkowej z murów obronnych. Na początku XX wieku podjęto przebudowę, która częściowo odjęła budynkowi oryginalny styl. W latach 2005-2007 przywrócono zbliżoną do pierwotnej formę architektoniczną budynku. Południową ścianę zdobi balkon na piętrze z kamienną balustradą, a nad nim wystawka z zegarem.
Kwatery Wojenne w Łęczycy
Łęczycki cmentarz to miejsce zbiorowego pochówku wielu żołnierzy - znajduje sie tutaj przede wszystkim zbiorowa mogiła żołnierzy poległych w bitwie nad Bzurą, ale wystarczy zboczyć nieco aby natknąć się na kwatery wojenne pochodzące z okresu I wojny światowej.
Wielu grobów niestety już nie ma, jak choćby mogił powstańców styczniowych rozstrzelanych przez Rosjan w Łęczycy i pochowanych na tym cmentarzu.
Cmentarz jest otwarty codziennie w okresie od 1 kwietnia do 30 września od godziny: 8.00 do godziny 20.00, w pozostałych miesiącach od godziny 8.00 do zmroku.
https://www.geocaching.com/geocache/GC7D8KX
Kolej Wąskotorowa Krośniewice-Ozorków | Łęczyca
Linia kolejowa Krośniewice – Łęczyca - Ozorków Centralny – linia kolejowa wąskotorowa na której odbywa się wyłącznie ruch turystyczny łącząca stację Krośniewice ze stacją Ozorków Centralny.
Linia została otwarta w 1910 roku na odcinku Krośniewice – Koryta. Pierwotny rozstaw szyn wynosił 750 mm. Cztery lata później armia niemiecka zmieniła rozstaw szyn na 600 mm. Na przełomie lat 1914/1915 linia została wydłużona przez żołnierzy niemieckich do stacji Ozorków Miasto. W 1947 roku została wydłużona do stacji Ozorków Centralny. Pomiędzy rokiem 1948 a 1951 nastąpiła zmiana rozstawu szyn na 750 milimetrów. W 1984 roku w związku z rozbudową linii tramwajowej, rozebrano odcinek Ozorków Miasto - Ozorków Centralny, a w 1989 - Ozorków Wąskotorowy - Ozorków Miasto. W 2006 roku na odcinku Krośniewice - Ozorków Wąskotorowy przywrócono turystyczny ruch kolejowy. Od 2012 roku tory są nieaktywne.
https://www.geocaching.com/geocache/GC6662E
Opuszczone więzienie "Mały Shawshank"
Więzienie w Łęczycy to miejsce legendarne i zatrważające. Niegdyś było jednym z najcięższych więzień w Polsce. Obiekt został zamknięty w 2006 r., gdy już nie był w stanie spełniać swojej funkcji.
Przewidziany na ok. 450 zakład karny był jednym z najcięższych w Polsce. Najwięcej skazanych przebywało tu w okresie międzywojennym; ponad 1200 osób; znajdujące się w nim cele często musiały pomieścić nawet 50 osób
Doskwierające więzieniu przeludnienie sprawiało, że część z więźniów zmuszona była spać na siennikach, które rozkładane były na podłodze. Każdemu z więźniów przysługiwała tylko jedna kąpiel w tygodniu. Zdarzało się także, że w upalne dni lata temperatury w celach były tak wysokie, że więźniowie po prostu mdleli i dusili się.
Z więzienia w Łęczycy nikt nigdy nie uciekł. Miała tu miejsce próba ucieczki, niestety zakończyła się ona tragicznie. Trzech więźniów podpaliło się, licząc, że gdy wbiegną strażnicy, aby ich ugasić, oni uciekną. Niestety dwóch z nich nie przeżyło.
W okresie stanu wojennego przetrzymywano w nim wielu więźniów politycznych, w tym Władysława Frasyniuka działacza opozycji. Ku zaskoczeniu wielu opuszczone więzienie na swój sposób tętni dziś życiem. Stało się ono inspiracją dla wielu filmowców i artystów. W więzieniu zostały nakręcone sceny do takich filmów jak znany wszystkim "Vabank" Juliusza Machulskiego, film fabularny "Git" Kamila Szymańskiego i Mikołaja Małeckiego oraz obraz Krzysztofa Krauze i Joanny Kos-Krauze "Papusza". Obecnie nieruchomość wystawiona jest na sprzedaż.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz