Wietrzychowice - grobowce neolityczne

  https://www.geocaching.com/geocache/GC4K5CW_grobowce-neolityczne

We wsi Wietrzychowice, położonej niedaleko Izbicy Kujawskiej, znajduje się rezerwat archeologiczny: cmentarzysko szkieletowe. Zostało ono wzniesione przez plemiona pasterzy  i rolników, zamieszkujących tamtejsze tereny pięć i pół tysiąca lat temu. Ze względu na wielkość znajdujące się tam grobowce nazywane są "piramidami polskimi". Ludność kultury pucharów lejkowatych budowała grobowce z potężnych głazów.  

Megality występowały przede wszystkim na Kujawach (również na Pomorzu), stąd też ich nazwa. Głazy tworzyły obstawę, mającą chronić mogiły przed rozmyciem, a zarazem ograniczyć obszar poświęcony czci zmarłego i czynnościom kultowym. Nad mogiłami usypywano potężne wały ziemne mające ponad 1000 m sześciennych objętości, ponad 100 m długości i do 3 m wysokości. Przeważnie zmarły (w grobach tych chowani byli wyłącznie mężczyźni) - osoba wysoko postawiona w hierarchii plemiennej - był pochowany w pozycji wyprostowanej w czole grobowca. Czasami grzebano w ten sposób równocześnie 2-3 osoby. Wyposażenie zmarłego w drogę pośmiertną było skromne. Do naszych czasów  dochowały się naczynia i łyżki gliniane, zabytki z krzemienia, w tym groty do strzał, siekiery oraz topory bojowe. Do dzisiaj w rezerwacie archeologicznym w Wietrzychowicach znajduje się pięć grobowców.  Nasypy najwyższe są z czoła grobowców, tj. od południa, a po pewnym czasie wyraźnie obniżają się  i zwężają w te charakterystyczne "ogony".

[DEUTCH]

Im Dorf Wietrzychowice, in der Nähe von Izbica Kujawska, befindet sich ein archäologisches Reservat: ein Skelett-Friedhof. Es wurde von Hirten- und Bauernstämmen errichtet, die in ländlichen Gebieten vor fünfeinhalbtausend Jahren lebten. In Rücksicht auf die Größe der Gräber werden sie als "polnische Pyramiden" bezeichnet. Die Menschen der Trichterbecherkultur bauten ihre Grabmäler aus gigantischen Felsblöcken. Hünenbetten traten vor allen in Kujawien (auch in Pommern) vor. Die Felsblöcke bildeten eine Art Mauer, die die Gräber vor der Verschlammung schützten und zugleich das zur Ehren der Toten und dem kulturellen Handlungen geweihte Gebiet einschränkten. Über den Gräbern wurden riesige Erdwälle mit über 1000 Kubikmetern Umfang einer Länge von über 100 m und einer Höhe von 3 m aufgeschüttet. Meistens wurden die Toten ( in den Gräbern wurden nur Männer bestattet)- eine in der Rangordnung des Stammes hochgestellte Person - aufrecht im Vorderteil des Garbes bestattet. Manchmal wurden auf diese Weise 2-3 Personen gleichzeitig begraben. Die Ausstattung der Verstorbenen für ihren weiteren Weg nach dem Tod war eher bescheiden. Bis heute bewahrten sich Tongefäße und Tonlöffel, Sachen aus Feuerstein, mit dabei Pfeilspitzen, Äxte und Beile. Heute gibt es in dem archäologischem Reservat Wietrzychowice fünf Grabmäler. Die höchsten Aufschüttungen gibt es im vorderen Teil der Gräber, das heißt von Süden, die nach und nach deutlich sinken und sich zu den charakteristischen „Schwänzen“ verengen.