Poradnik autostopowicza

Autostop to nie sposób na transport.
To sposób na życie.

Dla autostopowicza istnieje tylko jedna prawda: Każdy kierowca jest miły i chce go podwieźć, tylko czasami sam jeszcze o tym nie wie. Bardzo rzadko zatrzymują się osoby zatrzymujące sie zawsze i wszędzie,”bo kiedyś też tak jeździli”. Zdecydowaną większość trzeba do tego przekonać. Jak to zrobić?



PORADNIK AUTOSTOPOWICZA:

zasada nr 1.- UŚMIECH

Przede wszystkim trzeba się uśmiechać. Miły uśmiech potrafi wszystko! Złożone, jak do modlitwy, ręce też niekiedy pomagają, a padanie na kolana jest już absolutną koniecznością; niekiedy ktoś się zlituje, ale raczej kierowcy uważają to za pewną przesadę. Gdy na polu- bądź, dla reszty Polski, na dworze- jest zimno, bardzo dobrze, jeśli druga osoba ubiera się lub udaje, że dygocze z zimna (czasem wręcz nie musi udawać…)

Tabliczka czasami przydatna

Przydatną rzeczą na wszelkich rozjazdach i poza granicami kraju jest tabliczka. Dlatego w każdym plecaku powinien znaleźć się obowiązkowo czarny marker (kawałek tektury zawsze można wybłagać w pobliskim sklepie). W Polsce osobiście nie używam tabliczek, za granicą-zawsze. Nigdy nie wiadomo, czy wypowiadaną przeze mnie nazwę kierowca skojarzy z odpowiednią miejscowością, a tak- wszystko jest napisane i nie ma mowy o „różnicy akcentów”.

Co z bagażem?

Z plecakami bywa różnie: kwadratowo i podłużnie. Kiedy jedzie się w kilka osób, plecaki oraz ludzi lepiej jest ukryć w krzakach a na „wabia” wystawić jedną lub dwie dziewczyny. (Kiedyś w rowie koło Starego Sącza siedzieliśmy skuleni w dziesięć osób i stop łapał się zawsze wtedy, kiedy któryś z kolegów szedł w krzaczki :-) ).

Zresztą, czy stoimy sami, czy z kimś, zawsze lepiej wystawić jeden plecak, aby kierowca zobaczył, ze jadą turyści, a nie bandyci…

Solo czy grupowo?

Dla większego bezpieczeństwa lepiej jest podróżować we dwójkę i to mieszaną. Najszybciej jeździ się samemu- dotyczy to zwłaszcza dziewczyn. Wtedy trzeba jednak sporej odwagi, rozsądku oraz tak zwanego „szóstego zmysłu”. Jeżeli zatrzymuje się samochód, którego kierowca, z jakichkolwiek względów, nie przypadł nam do gustu, nie wsiadajmy za żadne skarby świata!- może akurat mamy przeczucie? Zawsze możemy powiedzieć, że czekamy na bezpośredniego stopa do Gdańska i podwiezienie z Zakopanego do Warszawy kompletnie nam nie odpowiada. Najwyżej kierowca popatrzy na nas dziwnie…

Jadąc dwójką mieszaną, niech lepiej łapie dziewczyna, a chłopak pilnuje bagaży, najlepiej nie rzucając się w oczy. Może jest to pewna dyskryminacja, ale Panowie! uwierzcie! tzw. „słaba płeć” ma zdecydowanie większe szanse na złapanie. Może dlatego, że większość kierowców stanowią mężczyźni, a ci, z absolutnie niezrozumiałych względów, wykazują dziwną niechęć do zatrzymywania się innym mężczyznom…

Znałam jednak chłopaka, który był niekwestionowanym królem autostopu. Potrafił zatrzymać wszystko: od luksusowej limuzyny, po wóz drabiniasty. Kiedyś nawet, wracając z Budapesztu przekonał pewnego Holendra mającego zamiar zwiedzić Pragę, że Kraków jest dużo piękniejszy. Ten, nie przejmując się zbytnio rezerwacją hotelu w Pradze podwiózł go pod sam dom. Jak on to robił, na zawsze pozostało tajemnicą, choć „chodziły słuchy”, że wszystko opierało się na kolosalnym wdzięku i proszących jak u spaniela oczach.

Jeżeli dziewczyna podróżuje sama, lepiej niech nie wsiada do samochodu z dwoma lub trzema młodymi chłopakami, z których każdy chce pokazać jak on wspaniale prowadzi. Wbrew obiegowym opiniom wyjątkowo bezpiecznie jest podróżować TIR-ami. Tu jednak posiadanie „szóstego zmysłu” ma szczególne znaczenie. Jak wyskakiwać w biegu z Renault Magnum??? Jeżdżenie ciężarówkami ma tą wspaniałą zaletę, że kierowcy jeżdżą zazwyczaj na dalekie trasy, oraz posiadają CBradio, co niesamowicie ułatwia podróż, szczególnie kiedy jest ciemno, zimno, głodno i do domu daleko. Wśród TIRowców panuje przekonanie, że o ile niebezpiecznie zatrzymać się komuś na trasie, o tyle przekazanie pasażera za pomocą CB gwarantuje uczciwość i bezpieczeństwo. Tak jakby towar był już sprawdzony…;) (Osobiście kilka razy wyjeżdżałam z Augustowa po ósmej wieczorem, z Zagrzebia i Monachium po trzeciej popołudniu, a w Krakowie pod domem byłam przed otworzeniem sklepów.)

Autostop jako taksówka;)

Na ogół kierowcy są bardzo mili i czasem zdarzy się, że podrzucą dalej niż sami jadą. Ostatnio miałyśmy taką sytuację z przyjaciółką. Nie dość, że pan jadący do Nowego Sącza podrzucił nas na „wylotówkę” w stronę Rytra, oszczędzając nam godzinnego marszu przez miasto, to jeszcze tam inny zatrzymał się z zapytaniem dokąd chcemy jechać. -Do Piwnicznej, a potem do Kosarzysk. – A podrzucę was bo mi się nudzi… Drobne 50 kilometrów…

Podstawową zasadą jest stare „byle do przodu”. Co z tego, że jedziemy do Zakopanego i mamy do pokonania 100 kilometrów? Jeśli zatrzymuje się kierowca jadący 30 kilometrów, to też dobrze! Pod warunkiem, że wysiądziemy w miejscu nadającym się do łapania, tzn. nie na zakręcie i absolutnie nie pod górkę. Najlepiej na przystanku, bo tam jesteśmy widoczni z daleka.

Za granicą istnieje pewien problem: szeroko rozwinięta sieć autostrad. Tam najlepiej stać na wjazdach, stacjach benzynowych i parkingach. Należy pamiętać o zakazie autostopu na autostradach wszędzie zagranicą (W Polsce też, ale tu nikt sie tym nie przejmuje) oraz totalnym zakazie autostopu we Włoszech. Wtedy łapie się na tak zwaną „gębę”. Podchodzimy i pytamy „przepraszam, czy nie jedzie Pan do…” Dobrze nauczyć się tych kilku słów w ichniejszym języku (przydatne oczywiście też jest „czy może się Pan zatrzymać. Tu wysiadam.” i kilka standardowych zwrotów).

Autostopowicz w zastępstwie radia

Gdy już wsiądziemy do upragnionego środka lokomocji, nie zamykajmy buzi na kłódkę. To najgorsza rzecz jaką możemy zrobić. Mojego gadania zawsze i wszędzie nauczyłam się właśnie na autostopie. Pierwszy mój TIR był na trasie Nowy Sącz- Kraków. nauczona przez tatę zasady „nie przeszkadzać kierowcy” siedziałam cicho. Na co pan popatrzył się na mnie krzywo i powiedział: – Pani! Jo poni nie wziołek bo mo poni pikne łocy, bo poni ni mo, ino mi sie radio zepsuło. Może by poni co godoło…. Najczęściej pada pytanie „skąd jesteś i co robisz”. nie należy odpowiadać „Z Krakowa, AGH”. Trzeba ze wszystkich sił starać sie rozwinąć rozmowę, kierowca nie po to nas wziął żeby mieć koło siebie milczącego mruka. Do wyjątków należą sytuacje, z których jasno wynika „podrzucę Cię tylko nic nie mów”

I na koniec sprawa zasadnicza. Im sympatyczniejsza wyda się kierowcy jazda, tym większa szansa, że na próbę wyciągnięcia pieniędzy padnie krótkie „nawet się nie wygłupiaj”. Po dziesięciu tysiącach kilometrów (ani razu, pomimo prób, nie udało mi się zapłacić) też przestałam się wygłupiać…